11 Nisan 2013 Perşembe

BİR GÜLÜN AŞKI

Bugün yüzümü güldüren biri vardı yanımda. Gözleri çok güzel gülüyordu. Bakışları çok güzeldi. Mutluydum yanında, heyecanlıydım. Öyle güzel anlatıyordu ki, çuval dolusu kelimeleri olan ben öylece bakakaldım gözlerine. Gerçi onun yanında hiç konuşmadan yüzüne bile bakmaksızın oturabilirdim. Bizi birbirimize bağlayan şeyin ne olduğunu bugünde çözebilmiş değilim.

O konuşuyor, ben dinliyorum , ben konuşuyor, o dinliyor derken bir de baktık ki vakit hiç geçmemiş. Sanki biri bizim için zamanı durdurmuş. Ama zaman bu hiç durur mu? Akıp gitmiş su misali farkında olmadan. Sonra bir an fark ettim tüm vücudum titriyor. Soğuktan mı, heyecandan mı, şaşkınlıktan mı ne yapacağımı bilememekten mi? Anlayamadım.Titreyen dizlerim müziğin ritmine ayak uyduruyordu sanki. Engel olamıyordum dizlerime. Ta ki iki muhabbet kuşu belirene kadar pencerenin önünde. Onlar da bizim gibi biri konuşuyor biri dinliyor. Öteki konuşuyor diğeri dinliyor. Kendi aralarındaki eşsiz muhabbetleriyle bizim muhabbetimize konuk oluveriyorlar ansızın iki küçük muhabbet kuşu.

Muhabbetimiz koyulaşırken birden aklımıza geldi. Hava çok güzeldi neden dışarı çıkıp yolların tozunu attırmıyorduk ki? Biraz gezelim dedik ki karşımıza bir sürpriz çıktı. Bir çiçekçi ve çiçekçide en büyük isteğim-mavi gül-. Evet mavi gül. Neden mavi diye sormayın çünkü bende bilmiyorum. Bir inat uğruna en büyük isteğim oluverdi bir tek mavi gül. Ama o kadar güzeldi ki sanki masumiyeti ve berraklığı temsil ediyordu. Sanırım bu hayatımda aldığım en güzel hediyeydi. Gülün ömrü az olsa da bu gülü ömrüm boyunca saklayacağıma yemin edebilirim. Gülü alarak onu da bize dahil ettik. O, ben ve mavi gül dolaşmaya devam ederken karşımızda bir tepe ve tepede aşıklar. Neden biz de orada değiliz ki? Tepeye çıktık. Meğer akşam olmak üzereymiş. Güneş batmak için bizi beklemiş. Tepede güneşin batışını izlemek hiç bu kadar huzur verici değilmiş. Güneşin batıp gitmesiyle bir günün daha batıp gittiğini anladık. Ama bugün öyle alelade bir gün değildi. Değildi çünkü muhabbet kuşları, gül ve tepede gün batımı bir tesadüf olamaz ya.

Bugünü hiç unutmamak dileğiyle bugünü yaşatana sevgilerimle…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder